Als ouder willen we allemaal alleen het aller-, állerbeste voor onze kinderen – en daar doen we ook ons stinkende best voor. Toch kan het gebeuren dat je merk dat je kind angstig, verdrietig, somber, neerslachtig, of hooggevoelig is, moeite heeft met vriendjes en vriendinnetjes, gepest wordt of weinig zelfvertrouwen heeft.

Het liefst zouden we ze eigenlijk voor altijd op schoot willen nemen om ze te omarmen, troosten en beschermen. Helaas lukt dat alleen als ze heel klein zijn. En: hélpen we ze daar wel mee? Al op jonge leeftijd moeten we onze kinderen ook toevertrouwen aan anderen. Of dat nu bij familie, vrienden, een oppasouders, kinderdagverblijf, school, naschoolse opvang of sportclub is: kinderen krijgen naast ons als ouder ook te maken met invloeden van andere mensen en omgevingen.

Als ouder houd je de eerste jaren van hun leven letterlijk hun hand vast. En als ze iets ouder worden, loop je naast ze mee. Hoe ouder ze worden, hoe zelfstandiger ze worden. Ik geloof dat onze taak als ouder er vooral over gaat om onze kinderen te leren om zelfstandig te worden en om verantwoordelijkheid te nemen. En dit vanuit een gevoel van veiligheid, vertrouwen, vrijheid en liefde.

Dit is precies waar De boom zonder vruchten aan werkt. Het leert kinderen dat ze goed en mooi zijn precies zoals ze zijn, om bewust te zijn van hun emoties en dat alle emoties erbij horen, dat ze ontmetelijk krachtig zijn, dat liefde begint met houden van jezelf, dat het belangrijk is om te zeggen hoe je je voelt en hoe je over dingen denkt, dat je leert te vertrouwen op je intuïtie en dat de sleutel tot een fijnere en vredezamere wereld is het samen ‘wij’ zijn. Het woord samenleving zegt het al, samen leven.

Via De boom zonder vruchten hopen we een bijdrage te leveren aan het opgroeien van kinderen tot zelfverzekerde, blije, vrije en gelukkig kinderen. Kinderen hebben de toekomst, dus laten wij hen het voorbeeld geven om samen een betere en liefdevollere wereld te creëren.